نگاه امام خمینی رحمه الله علیه به قضیه فلسطین، نگاهی است خردمندانه و منطبق با آیات قرآنی و مبانی دینی و خواست فطری مردم فلسطین و افکار عمومی ملت های مسلمان که چه در زمان مبارزه با رژیم شاه و چه در عصر بعد از پیروزی انقلاب همواره ثابت بوده است:

«من از سالهای بسیار طولانی - شاید بیست سال قبل - نسبت به فلسطین و نسبت به اسرائیل نظرهای خودم را کراراً گفته‏ ام و حالا هم می ‏گویم: ما اسرائیل را محکوم می‏ کنیم. اسرائیل غاصب [است‏] و در محلی که آمده است، به طور غصب آمده است؛ و قدس باید نجات پیدا بکند و اسرائیل را براند.» (صحیفه امام؛ ج 6، ص 469)  

امام (س) اسرائیل را ظالم می داند و می فرماید:

«در حدود بیست سال است که از فلسطین در مقابل اسرائیل دفاع کرده ‏ام. من زمانی خطر اسرائیل را گوشزد می ‏کردم که اسمی از فلسطین و اسرائیل در ایران نبود. ما مدافع مبارزات حق طلبانه فلسطینیها در مقابل اسرائیل هستیم. ولی یک مسأله از همه مهمتر است و آن اینکه من می‏ خواهم به تمام مردم جهان بگویم که هرگز میانجی بین ظالم و مظلوم نشوند. باید در چنین مواقعی طرف مظلوم را گرفت و خصمانه بر دشمن تاخت. آخر میانجیگری بین ظالم و مظلوم خود ظلمی بزرگ است و ما می‏ خواستیم کسی چنین ظلمی را مرتکب نشود. از این جهت نپذیرفتیم و نخواهیم پذیرفت. و منطقی که از ظالم دفاع کند و بر مظلوم بتازد، منطق نیست. اگر شما رفت و آمد نمایندگانتان را به عنوان میانجی بین اسرائیل و فلسطین منطقی می ‏دانید ما آن را منطقی نمی‏ دانیم. ما تنها دفاع از فلسطین را منطقی می‏ دانیم. هر کس بخواهد حق ما را در دنیا ثابت کند ما آن را تأیید می‏ کنیم. البته باید خود ظالم نباشد و الّا ما از ظالم تأیید نمی‏ کنیم. و لو به نفع ما کار کند. ما دارای اصولی هستیم که تا ابد به آن پایبند خواهیم بود.» ( صحیفه امام؛ ج11، ص 159)

بعد از رحلت امام نیز رهبری معظم انقلاب بر همین مواضع پایداری کرده‌اند و در مورد راه حل مسئله فلسطین می فرمایند:

«این منطقی که امام بزرگوار مطرح کردند که «اسرائیل باید از بین برود»، یک منطق انسانی است؛ ما ساز و کار عملی آن را هم به دنیا ارائه کردیم، که کسی هم نتوانست هیچ ایراد منطقی بگیرد. ما گفتیم از این مردمی که در این منطقه زندگی می کنند و اهل اینجا هستند و متعلق به خود اینجا هستند، یک نظرسنجی و نظرخواهی بشود؛ یعنی یک رفراندمی انجام بگیرد، رژیم حاکم بر این منطقه را رفراندم معین کند، مردم معین کنند؛ معنای از بین رفتن رژیم صهیونیستی یعنی این؛ سازوکار آن این است؛ یک کاری است که منطق امروز دنیا آن را درک می کند و می فهمد و می ‌‌پسندد و کاری است عملی. ما حتی شکل آن را هم در ارتباط با سازمان ملل و بعضی از مراجع بین‌‌المللی تعیین کردیم و ابراز کردیم، محل بحث هم واقع شد؛ یعنی این رژیم وحشی و گرگ‌‌ صفت که سیاستش این است که با مشت آهنین، با بی‌‌رحمی و سنگ‌‌دلی با مردم رفتار بکند و آدم‌‌کشی و کودک‌‌کشی و حمله‌‌ی به مناطق و ویرانگری اصلاً برایش مهم نیست و انکار هم نمی کند، علاجش جز از بین رفتن و نابود شدن نیست؛ که اگر ان‌شاءالله آن روز فرارسید و نابود شد، که چه بهتر؛ [اما] تا وقتی که این رژیم جعلی سر پا است و نابود نشده است، علاج چیست؟ علاج، مقاومت قاطع و مسلحانه ‌‌ی در مقابل این رژیم است؛ در مقابله‌‌ ی با رژیم صهیونیستی، باید از سوی فلسطینی ‌‌ها دست قدرت نشان داده بشود.

امام خمینی بر پیگیری و تحقق اهداف و وعده‌ های خویش در دفاع همه جانبه از حقوق ملت فلسطین ادامه داد و با اعلام روز جهانی قدس در آخرین جمعه ماه رمضان هر سال (صحیفه امام؛ ج 9، ص 267) نویدبخش تحرکی تازه برای بازگرداندن مسیر مبارزات ملت فلسطین و حمایت های جهان اسلام به سرچشمۀ اصلی آن یعنی تکیه بر ایمان دینی و بسیج امکانات جهان اسلام برای آزادی قدس مغصوب شد.